Sen Kimseyi Sevemezsin

Gönüllerde taht kurmuştur ve kuracaktır...




sen kimseyi sevemezsin
sevmeyeceksin sevmeyeceksin
rüzgarlarin önünde
kuru bir yaprak gibi
sürüklenecek sürükleneceksin

sefkat nedir ask nedir
ömrünce bunu bilmeyeceksin
rüzgarlarin önünde
kuru bir yaprak gibi
sürüklenecek sürükleneceksin.

''

    




            Hep denedin, hep yenildin. olsun, gene dene, 
                         gene yenil. daha iyi yenil ! 

                             

                                                                  [Samuel Beckett]

basitçe ilk aklına geldiği gibi

Bir hışımla geldim dün eve yol yorgunluğu üzerimdeydi. Bir sodayı hızlıca içtikten sonra bir sigara içtim yatağımda. 
Düşünmek istemediğim hiçbir şeyi düşünmedim.
Uyumak en iyi seçenekti ...

Alıntı

Biz küçükken çok büyüktük. Mesela kollarımızı bir açardık, dünyayı kucaklardık. Güzeldik biz küçükken. Kaşlarımızı almayı bilmezdik, makyaj çok büyüklerin işiydi sevmezdik. Arkadaşlarımızla beraber bir gece uyuyabilirsek eğer velinimetti bizim için, lükstü, zenginlikti. Ailelerimiz en az beş kez arardı eve beş dakika geç kaldığımızda. Otobüsteyim bile diyemezdik, otobüsle bir yere gidemezdik. Otobüs lükstü, zenginlikti. Koşa koşa eve varana dek nefes almazdık ve nerdesin sen sorusunu duymadan cevabı verirdik. Biz bir gülerdik küçükken, kalbimiz kahkahalar atardı.

Biz küçükken öğretmenimiz en yakın arkadaşımızla sıralarımızı ayırmasın diye,teneffüse kadar konuşmazdık. Not yazardık birbirlerimize. Biz diyorum küçükken bizdik böyle bayağı bir kalabalıktık. Yani biz diyebileceğim kadar çok. Biz küçükken bir büyüktük ki böyle kollarımızı açsak sığmazdı eni boyu. Sonra mı? Büyüdük… Kollarımızı açtığımızda bir kişiyi bile sığdıramayacak hale geldik. Küçülene kadar büyüdük, çok büyüdük yani. Biz olamadık bir daha. Sen, ben olduk. Büyüklük lüks değildi, zenginlik değildi. Koşa koşa büyüdük. Büyürken ne de çok küçüldük..

Nazım Hikmet Ran

09/06/2012

Yüzme severim dedim
Okyanus çıktı karşıma
Ölesiye mavi,derin ...
Gün az daha hayran bırakan
İçine çeken
İyiyim ben sende .
Dalgaların nereye götürürse ordayım...
01:00

Kağıt ve Kalem

Büyük dağlar gördük ulaşılmaz sandık .
Gözler gördük içinde kaybolduk elde edilmez sandık .
Hatalar gördük nasıl oldu diye düşünüp sustuk.
Tuzaklar gördük başedilmez sandık kaçtık.
Geçmişi düşündük özledik belki dile getiremedik; dile gelmez şu anki kaygılarımızdan.
Cümlelerimiz yağmur oldu aktı bazen, bazen de kuraktı; kimsesiz gibi, güçsüzdü...
Boğulmasaydık kuşlardaki gibi özgürdük
Anne gibi temiz hırka baba gibi vicdan ...
Nerde hırka nerde vicdan...




Kağıt ve kalem oldu yine bana arka oda...
Cagliari/İtalya